ایرانی ایران



ن ایرانی

ن ایرانی که بهتر است بگوییم بانو و کدبانوی ایرانی که چراغ خانه است از گذشته در ایران مایه افتخار ایرانیان بوده اند. بانوانی چون آرتمیس، کاساندان، آناهیتا، ماندانا و . ن تاریخساز ایرانی بوده اند.

کاساندان

کاساندان، کاسادان یا کَساندان، نام همسر رسمی و محبوب کوروش بزرگ از تبار هخامنشیان بود. از پدرش به نام فرناسپ و برادرش به نام اوتانا یاد شده‌است.

آناهیتا Anahita

آناهیتا، نام یکی از الهه های آریائی و دختر اهورامزدا و اسپندارمذ است که ایزدی زیبا، بلندبالا و دلیر با بازوان سپید توصیف شده است. آناهیتا فرشته موکل بر آب (الهه آب)، باران، فراوانی، برکت، باروری، شویی، عشق، مادری، زایش، پیروزی و ستاره ناهید (سیاره زهره یا ونوس) است.

ماندانا Mandana

ماندانا،

اسم دختر با م، دختر آستیاگ (استیاک) اخرین پادشاه ماد بود که سپس به همسری کمبوجیه یکم درآمد. کمبوجیه از خانواده‌ای پارسی (که فرمانبردار مادها بودند) و شخصی ملایم و آرام بود. از این ازدواج فرزندی پا به گیتی گذاشت که او را کوروش نام نهادند.

آتنا Athénē (یا آتنه)

آتنا

اسم دختر با آ، دراسطوره‌های یونان الههٔ نگهبان شهر آتن (پایتخت یونان) بود و نام آتن را به افتخار او این چنین نامیدند. او الههٔ عقل و خرد، استراتژی جنگ، زیبایی، ادبیات، کشاورزی، شهر نشینی و صنایع دستی در یونان باستان محسوب می شد. آتنا دختر زئوس و متیس بود.

آرتمیس Artemis

آرتمیس چهره ای شگفت انگیز در تاریخ ایران باستان است. او نخستین بانویی است که در سمت فرماندهی نیرومند ترین نیروی دریایی جهان، عضو شورای عالی دفاعی و وزارت جنگ و وزارت دفاع هخامنشیان و همچنین فرماندهی سپاه غربی ایران مستقر در کاریه (کاریا) انجام وظیفه میکرد. در سال ۴۸۴ پیش از میلاد هنگامی که فرمان بسیج دریایی برای شرکت در جنگ با یونان از سوی خشایارشاه صادر شد، آرتمیس یکی از فرمانروایان سرزمین کاریه (یکی از بخشهای سوریه کنونی) با ۵ فروند کشتی جنگی که خود فرماندهی آنها را در دست داشت به نیروی دریایی ایران (گارد جاویدان) پیوست.

دیانا (دایانا) Diana & Daiana

دیانا (دایانا)

اسم دختر با د، در نزد رومیان قدیم الهۀ ماه و جنگل‌ها و حامی ن در هنگام زاییدن است. او را به‌صورت زنی که لباس صیادان در تن و کمان و جعبۀ تیری در دست داشت مجسم می‌ساختند.

توضیحات بیشتر: اسم ن تاریخ ایران

 



ایرانیان باستان برای هر روز هفته نام خاصی داشتند که این نام ها را از ستارگان می گرفتند

شید به معنی خورشید است و:

  • شنبه: کیوان شید
  • یکشنبه: مهرشید
  • دوشنبه: مهشید
  • سه شنبه : بهرام شید
  • چهارشنبه : تیرشید
  • پنجشنبه : اورمزدشید
  • جمعه : ناهیدشید

وبلاگ

ایران ایران

مثلا:

مهرشید (یکشنبه)

روز دوم از هفته مهرشید است که مهر آن به چم (معنی) دوستی و مهربانی در پهلوی میتراست
مهر برگرفته شده از آئین هفت هزار ساله میترایی است
مهر همچنین ایزد عهد و پیمان است و در اوستا آمده است که هیچ چیز بر ایزد مهر پوشیده نخواهد بود
نامگذاری این روز به مهرشید حکایت از تعهدی است که بین مردمان باید برقرار باشد زیرا در ایران باستان پیمان شکنی و دروغ بزرگترین گناهان به حساب می آمده است
شید نیز به چم (معنی) روشنایی و نور می باشد.

مهرشید :
Sunday = Sun + day
Sun = مهر ، خور (خورشید)

نام روزهای هفته: ویکیپدیا


ایرانیان باستان

همه ما ایرانیان می دانیم دین ایرانیان باستان زرتشتی بوده است. در حال حاضر نیز زردشتیان زیادی در

ایران، هند و سایر نقاط دنیا حضور دارند. افرادی که دینشان زردتشی است. به پیامبر زرتشت اعتقاد دارند و کتاب مقدسشان اوستا است.

زَرتُشت یا زَردُشت یا اشوزَرتُشت

برای نام زرتشت در زبان فارسی بیش از 10 صورت وجود دارد:
زارتشت، زارهشت، زرادشت، زارهوشت، زردهشت، زراتشت، زرادشت، زرتهشت، زرهتشت، زره‌دست و زره‌هشت از این قبیل است. ولی او خود را در گاتها زَرَثُشْتَره نامیده است.

زرتشت

معنی اسم زردشت

در اوستا زَرَثُشترَه است و در منابع عربی نام پیامبر مزدیسنا را  زرادشت نوشته اند. زرتشت پیامبر ایران باستان بود که مزدیسنا را بنیان گذاشت. عده ای او را مروج یکتاپرستی معرفی کرده اند که آهورامزدا را تبلیغ می کرد و خدایان باستانی آریاییان را باطل می دانست
 او آتش را یکی از مظاهر خدای روشنایی می دانست.

نام زرتشت بر اساس نوشته های زبان اوستایی زراثوشترا بوده است. این نام ترکیبی است از زَرَت که ممکن است معنی زرد و زرین یا پیر داشته باشد و اشترا که برخی آن را شتر و برخی معنی آن را آسترا به معنی ستاره در نظر گرفته اند.

زبان اوستایی

زبان اوستایی نیز از زبان های باستانی ایرانیان و جهانیان است. زبانی که بسیاری از واژگان فارسی امروزی برگرفته از آن است. وی سراینده

گاتاها، کهن ترین بخش اوستا است که نزدیک به پنج سده کتاب رسمی دینی ایران نیز بوده است. پدرش پوروشسپ و مادرش دغدو (دغدویه) نام داشت. اسپیتامه نام خانوادگی زرتشت بوده‌است. البته این نام خانوادگی را امروزه سپنتمان یا اسپنتمان می‌گویند  که به معنی خاندان سفید است.

زرتشت

دارنده شتر زرد، دارنده شتر پیر، دارنده شتر با جرأت، درخشان و زرد مثل طلا، پسر ستاره، ستاره درخشان و روشنایی زرین از معانی در نظرگرفته شده برای این نام هستند.

نقل شده است که زرتشت در سال ۶۶۰ قبل از میلاد به دنیا آمده و در سال ۶۳۰ قبل از میلاد به پیامبری مبعوث شده و در سال ۵۸۳ قبل از میلاد در سن ۷۷ سالگی در آتشکده ای در بلخ کشته شده است.
در کتاب بندهشن آمده است که زرتشت در سال ۲۵۸ سال پیش از انقراض شاهنشاهی

هخامنشی به بعثت رسید.

 زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانندشهر ری ، آذربایجان ، خوارزم ، سیستان ، خراسان وآمل نسبت داده اند

جامعه ایرانیان زرتشتی زادروز زرتشت را روز خرداد ازماه فروردین برابر با ۶ فروردین و در سال ۱۷۶۸ پیش از میلاد و تاریخ درگذشت او را ۵ دی ۱۶۹۱ پیش از میلاد تعیین کرده است.

اوستا

اوستا نام کتاب زرتشت، کتاب مقدی زردشتیان است. اَوِستا نام فراگیر مجموعهٔ کهن‌ترین نوشتار و سروده‌های زرتشتیان است، که همانا دانشنامهٔ ایرانیان بوده و در روزگار باستان بیست و یک نسک (فصل) داشته و هم‌اکنون دارای پنج بخش است. بخش‌های اوستا بر این پایه‌اند: یَسنه که سخنان زرتشت، شناخته شده با نام گاهان در آن گنجانده شده، یشت‌ها (سرودهای نیایشی)، وندیداد، ویسپرد و خرده‌اوستا.

 


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها